⚖سایت حقوقی هادی کاویان مهر⚖

1. عقود معین

امنیت حقوقی بالا: به دلیل تعریف دقیق در قانون، طرفین قرارداد از امنیت حقوقی بیشتری برخوردار هستند.

شرایط و احکام مشخص: شرایط صحت، آثار، و نحوه اجرای این عقود به طور کامل در قانون بیان شده است.

کاهش اختلافات: به دلیل وجود قوانین مشخص، احتمال بروز اختلافات بین طرفین کاهش می‌یابد.

نمونه‌ها: بیع، اجاره، صلح، رهن، و وکالت.

2. عقود نامعین

انعطاف‌پذیری بالا: طرفین می‌توانند آزادانه شرایط و مفاد قرارداد را تعیین کنند، به شرطی که مخالف صریح قانون نباشند.

مبتنی بر اصل آزادی قراردادها: این عقود بر اساس ماده ۱۰ قانون مدنی منعقد می‌شوند که به طرفین اجازه می‌دهد خارج از چارچوب عقود معین نیز توافق کنند.

نیاز به دقت بیشتر: به دلیل عدم وجود قوانین مشخص، طرفین باید در تنظیم این قراردادها دقت بیشتری به خرج دهند تا از بروز اختلافات جلوگیری شود.

نمونه‌ها: توافقنامه‌های تجاری، قراردادهای مشارکت، و قراردادهای همکاری.

3. عقود لازم

این قراردادها پس از انعقاد، به طور یک‌جانبه قابل فسخ نیستند.

الزام‌آور بودن: طرفین ملزم به اجرای تعهدات خود هستند.

فسخ تنها در موارد خاص: فسخ این عقود تنها در مواردی مانند خیارات یا اقاله امکان‌پذیر است.

نمونه‌ها: بیع، اجاره، و صلح.

4. عقود جائز

این قراردادها به طور یک‌جانبه قابل فسخ هستند.

حق فسخ یک‌جانبه: یکی از طرفین می‌تواند بدون نیاز به توافق طرف دیگر، قرارداد را فسخ کند.

انعطاف‌پذیری در فسخ: این عقود به دلیل امکان فسخ یک‌جانبه، از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردارند.

نمونه‌ها: وکالت، امانت، و صلح (در برخی موارد).

5. عقود خیاری

این قراردادها شامل حقی برای فسخ به یکی از طرفین یا شخص دیگری هستند.

حق فسخ مشخص: حق فسخ به طور صریح در قرارداد ذکر می‌شود.

الزام‌آور بودن: این عقود الزام‌آور هستند، مگر اینکه حق فسخ اعمال شود.

نمونه‌ها: قرارداد خرید و فروش با حق فسخ برای خریدار، قرارداد اجاره با حق فسخ برای موجر.

6. عقود منجز و معلق

عقود منجز: این عقود بلافاصله پس از انعقاد، آثار خود را به وجود می‌آورند. مثال: قرارداد ازدواج.

عقود معلق: آثار این عقود منوط به وقوع شرط یا حادثه‌ای خاص است. مثال: قرارداد خرید و فروش با شرط پرداخت ثمن.

هادی کاویان مهر