=فسخ به استناد رضایت طرفین
=فسخ به استناد قانون
1. فسخ به استناد رضایت طرفین
طرفین یک معامله ممکن است در مواردی که برایشان دارای اهمیت است حق فسخ را در قرارداد درج نمایند. به عنوان مثال: در مبایعهنامه درج شود فروشنده در صورت عدم پرداخت ثمن معامله از سوی خریدار در تاریخ تعیین شده، حق فسخ دارد.
در این موارد وجود حق فسخ برای طرفین معامله ناشی از اراده طرفین و درج چنین حقی در قرارداد در هنگام انعقاد آن است. در قوانین و مقررات ممکن است حق فسخ برای یکی از طرفین در نظر گرفته شده باشد.
2. فسخ به استناد قانون
فسخ به استناد قانون، در مواردی است که اختیار فسخ معامله در شرایط خاصی که قانون مشخص کرده است، برای طرفین یا یکی از آنها به وجود میآید.
در قانون اختیار فسخ معامله، خیار نامیده میشود. به عبارت دیگر، فسخ به استناد قانون، در موردی است که یکی از خیارات در معامله موجود باشد و طرفین قرارداد یا یکی از آنها بتواند عقد را برهم زند.