برای ثبت رسمیاراضی موات، مدارک زیر مورد نیاز است:
1=درخواست کتبی ثبت و تنظیم اظهارنامه ثبتی
2=نقشهبرداری دقیق از عرصه ملک با مختصات کامل
3=کروکی محل با ذکر موقعیت دقیق زمین
4=استعلام از هیأتهای واگذاری و احیا اراضی
برای ثبت رسمیاراضی موات، مدارک زیر مورد نیاز است:
1=درخواست کتبی ثبت و تنظیم اظهارنامه ثبتی
2=نقشهبرداری دقیق از عرصه ملک با مختصات کامل
3=کروکی محل با ذکر موقعیت دقیق زمین
4=استعلام از هیأتهای واگذاری و احیا اراضی
فرآیند ثبت رسمیو تملک اراضی موات نیازمند طی مراحل قانونی مشخص و ارائه مدارک خاص است. بر اساس قوانین موجود، این فرآیند باید با دقت و رعایت تمامیضوابط انجام شود.
در واقع، امروزه درخواست احیای اراضی مواتتحت عنوان واگذاری اراضی موات و با نظارت دولت انجام میشود. همچنین، محدودیتهای مهمیدر این زمینه وجود دارد:
1-عملیاتی مانند شخم غیرمسبوق، ریختن مصالح در زمین و حفر چاه به تنهایی عمران و احیا محسوب نمیشود.
2-در صورت عدم اقدام مالکین در مهلت تعیین شده برای احیا، زمینهای موات به مالکیت دولت درمیآید.
3-برای مالکین فاقد مسکن، مهلت سه ساله برای احیای زمینهای موات شهری در نظر گرفته میشود.
4-سقف مساحت واگذاری برای افراد فاقد مسکن با سند مالکیت، حداکثر ۱۰۰۰ متر مربع است.
برای احیای قانونی اراضی موات، سه شرط اساسی وجود دارد:
=عملیات عرفی آبادسازی: شامل زراعت، درختکاری، ساخت بنا و ایجاد راههای دسترسی
=قصد تملک: احیاکننده باید قصد مالک شدن داشته باشد، زیرا آباد کردن بدون قصد تملک موجب مالکیت نمیشود
=رعایت مقررات: احیاکننده موظف است تمامیمقررات مربوط به این موضوع را رعایت کند
علاوه بر این، تحجیر که شامل سنگچینی اطراف زمین یا کندن چاه است، به تنهایی موجب مالکیت نمیشود و تنها حق اولویت در احیا را ایجاد میکند.
در صورت تشخیص موات بودن زمین، مراتب باید به مالک ابلاغ شود. علاوه بر این، اگر آدرس مالک مشخص نباشد، موضوع در دو نوبت در روزنامههای کثیرالانتشار آگهی میشود. مالکان میتوانند اعتراض خود را به دو روش مطرح کنند:
ارائه مستقیم به دادگاه صالح
تسلیم اعتراض به هیأت هفت نفره که بلافاصله به دادگاه ارسال میشود.
نکته قابل توجه این است که برخلاف محدودیت زمانی برای اعتراض به تشخیص اراضی موات شهری، برای اعتراض به تشخیص اراضی موات خارج از محدوده شهری محدودیت زمانی وجود ندارد.
احیای زمین موات: شرایط و مقررات
احیای زمین موات در قانون مدنی به عنوان یکی از اسباب تملک شناخته شده است. طبق ماده ۱۴۱ قانون مدنی، احیای زمین به معنای آباد کردن اراضی موات از طریق عملیاتی است که در عرف آبادانی محسوب میشود.
فرآیند تشخیص شامل این مراحل است:
.نقشهبرداری ثبتی از عرصه ملک با حضور کارشناسان متخصص
.تهیه عکسهای هوایی و تصاویر ارتوفتو برای تعیین دقیق مختصات
.بررسی سوابق ثبتی و استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک
برای تشخیص زمینهای موات، دو مرجع قانونی وجود دارد. در محدوده شهری، وزارت مسکن و شهرسازی مسئولیت تشخیص را بر عهده دارد. همچنین برای اراضی خارج از محدوده شهرها، هیأت هفت نفره واگذاری و احیاء اراضی این وظیفه را انجام میدهد. این هیأت با حضور حداقل چهار نفر تشکیل جلسه میدهد و تصمیمات با رأی اکثریت (حداقل سه نفر) اتخاذ میشود که یکی از آنها باید حتماً حاکم شرع باشد.
تشخیص اراضی مواتفرآیندی قانونی است که توسط مراجع ذیصلاح انجام میشود. این فرآیند شامل مراحل مختلف و دقیقی است که باید با رعایت قوانین و مقررات مربوطه صورت گیرد.
طبق قانون زمین شهری مصوب ۱۳۶۶، تمامیزمینهای موات شهری، اعم از اینکه در اختیار اشخاص یا نهادهای دولتی و غیردولتی باشند، در اختیار دولت جمهوری اسلامیقرار دارند.
موات اصلی: زمینهایی که از ابتدا موات بوده و مسبوق به احیا نیستند.
موات عارضی: زمینهایی که در ابتدا آباد بودهاند اما به مرور زمان به حالت موات برگشتهاند. به عنوان مثال، وجود آثار نهر خشک شده در این زمینها نشاندهنده آبادانی پیشین آنهاست.
تعداد صفحات : 0